DNEVNI BORAVAK / DC ROJC, PULA (HR)
Dalla strada alle sale espositive, con Iva Kuzmanovic e Marko Vojnic, i graffiti si fanno... strada per guadagnare una dignita negata loro dalle origini umili in ambienti urbani dimessi: lo slogan politico, la rivendicazione proletaria, l'emacipazione sociale assurgono cosi ad argomento, a pretesto e a mezzo di comunicazione artistica nella mostra intitolata "ogni poesia e una petizione ogni petizione e una poesia" Iva e Marko hanno realizzato una collezione di fotografie che ritraggono esclusivamente graffiti, ma non quelli figurativi, bensi esclusivamente quelli verbali, le comunissime scritte sui muri, per capirci. Usando il filtro del mezzo fotografico, la frase immortalata e la comunicazione anonima diventano una dignita altrimenti persa in partenza. I graffiti che compongono la collezione rappresentano uno spaccato sek attuale scena graffitara locale e nazionale, ma s inquadrano bene in un contesto piu ampio, sia europeo che mondiale. Le fotografie risalgono alla prima meta 2016 e 2015. Alcuni citano Ungaretti, Beckett, Cage, Renard, Whitman ma anche Berolucci e Gramsci. Tutte le scritte raccolte e documentate con mezzo fotografico s inquadrano bene in un contesto si subcultura come forma di resistenza sia in ambito locale che nazionale e vanno a comporre l insieme dell subcultura globale. Il comune denominatore? Fretta, ovvero velocita, nella scrittura, anonimato, illegalita, attualita, essenzialita, espressivita, umorismo e fugacita, senza tralasciare la funzione catartica implicata quanto nel messaggio tanto nel gesto di riprodurlo. laVoce
Izložba “Ogni poesia è una petizione / ogni petizione è una poesia”
PETAK, 16. RUJNA 2016. U 21 SAT, DNEVNI BORAVAK ROJCA
U petak 16.09. s početkom u 21 sat u Dnevnom boravku Rojca bit će otvorena izložba Ive Kuzmanović i Marka Vojnića . Izložba tematizira život grafita u neposrednom slučajnom ili namjernom iščitavanju istog na licu mjesta. Autori su odlučili fotografirati i dokumentirati grafite te tako kroz medij fotografije grafite predstaviti u galerijskom prostoru i dati im legitimitet umjetničkog djela.
Grafiti su natpisi ili crteži na javnim ili privatnim površinama (fasadama, ogradama, zidovima, pločnicima, mostovima, vlakovima, tramvajima i sl.), tj. popularno-kulturna i umjetnička forma koja čini javno vidljiv oblik slike, crteža ili zapisa. Zastupljeni su na mnogim mjestima diljem svijeta. Pripadaju ponajprije nacionalnim subkulturama, a ujedno stvaraju svjetsku subkulturu.
Po formi razlikujemo simboličke, slikovne i tekstualne a prema sadržaju grafite vezane uz svjetonazor, glazbu, školu, grupu ili prijateljstvo, opscene sadržaje, nasilje, humor, nacionalizam, političke ideologije, navijačke i ostale teme.
U svakoj navedenoj kategoriji zrcali se suvremena hrvatska društvena stvarnost.
Osnovne značajke tekstualnih grafita su brzina nastanka, anonimnost, nelegalnost, aktualnost, sažeta forma i kratkoća trajanja. Odlikuje ih jednostavnost i komunikativnost, a često i katarzičnost. U grafitima sve vrvi od iskričavosti, nadmudrivanja, trpkog humora, samohvala, poruga.
Grafitni zapisi zabilježeni su u mnogim starim kulturama, u pretpovijesno doba špilja Lascaux, Francuska i Altamira, Španjolska... suvremeni grafiti nastali su u Americi u Philadelphiji 1960-ih godina. U sljedećem desetljeću New York je postao svjetsko sjedište grafitske djelatnosti, a izvor je hip-hop kultura . Iz Amerike su se postupno proširili u većinu gradova širom svijeta.
Noviji hrvatski grafiti pojavili su se nakon Drugog svjetskog rata, bile su to političke parole i ideološke krilatice tipa „Smrt fašizmu, sloboda narodu“ u Raši, Labinu itd., dok su se suvremeni grafiti javili 80-ih godina u Zagrebu, a zatim i u većim hrvatskim gradovima. Nastajali su po uzoru na zapadnoeuropske i američke grafite. U početku su smatrani urbanim vandalizmom jer su pisani na javnim prostorima, kriomice, bez dopuštenja. Kasnije su neki gradovi ozakonili pojedina područja za grafitsku djelatnost koja ponekad prerasta i u tzv. uličnu umjetnost. Na taj način nastaju murali – veliki zidni crteži. Autori grafita (grafitoskriberi, grafiteri) najčešće su mladići, anonimni adolescenti ili skupine adolescenata u urbanim sredinama. Oni žele ostaviti svoj autohtoni trag pobune u beznadnom betonskom gradskom sivilu. Konzumenti grafita (potrošači, recipijenti) su, slučajni ili namjerni, prolaznici koji ih iščitavaju kao "izlog subkulture".
Grafiti iz serije „Ogni poesia e una petizione – ogni petizione e una poesia“ nastali su tijelo prošle i ove godine. Na njima „potrošači ili recipijenti“ mogu pročitati poezije Giuseppe Ungarettija, Samuela Becketta, John Cagea, Jules Renarda, Walt Whitmana te dva citata Bernarda Bertolucci i Antonia Gramscia.
Ideja autora bila je ponuditi klasike suvremene misli i umjetnosti u formi grafita.
Nakon otvorenja izložbe slijedi after party uz pulskog DJ-a Teddy Lee-ija. Izložba “Ogni poesia è una petizione / ogni petizione è una poesia” otvorena je do 29.09., a može pogledati svakog radnog dana od 17 do 21 sat.
O autorima:
Iva Kuzmanović rođena je u 06.12.1978. u Zagrebu. Živi i radi u Puli. Profesor je španjolskog i poljskog jezika i književnosti. Radi u arhitektonskom uredu. Bavi se dizajnom i izradom unikatnih torbi i odjevnih predmeta. Uvijek je u potrazi za odgovarajućim načinom kreativnog izražavanja, često kroz razne likovno umjetničke radionice i tečajeve (slikanje, keramika, vitraj, fotografija). Fotografija je medij kojemu se uvijek vraća još od prvog susreta sa analognom fotografijom i tamnom komorom u srednjoj školi, kasnije kroz tečajeve digitalne fotografije.
Marko Vojnić rođen je 1980. godine u Puli. Diplomirao je na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu 2007. godine. 2009. godine upisuje poslijediplomski doktorski studij pri ALU, Zagreb. Izlagao je na brojnim skupnim i samostalnim izložbama u Hrvatskoj i inozemstvu, a djela mu se nalaze i po muzejskim zbirkama. Za svoj rad do sada je bio nagrađivan više puta. Samostalno izlaže od 2002.
